<1r>

Sr

Pray return my hearty thanks to ye R. Society for their kind acceptance of ye copy &

Hammonis autem tres fuisse filios Di

Stella Saturni Ægyptijs \Phanon et/ Nemesis. p 478 \& Babylonijs θυρρας, Syris Moloch/. Iupiter Ægyptijs Osiris, Mercurius Apollo, Mars stella Herculis {illeg} Ægyptijs et Babylonijs, item Babylonijs Thurras dictus.

Diodorus refert ex Iove et Iunone natos esse {illeg} b Osirin Isin Typhonem Apollinem Venerem. Quid si Osiris si Misraim sit vel Masar sit Osir si Masar vel Misraim filius Chami sit Osir vel Osirim. /{illeg} \Nomen/ Meson mensem Ægyptio Quod si Deus ille sit \parva vocis mutatione sit/ Osiris. |Hunc esse Osirim (parva vocis mutatione) non male disputat Vossius.| Nam {illeg} Diodorus tam Osirem \et Isin/ quam Apollinem \et Dianam/ fillios fuisse Hammonis fuisse scribit. Et fluvius Ægypti q Nilu|o|s \({hucij} {illeg}) longe celeberrime & Osiridi dicati) {illeg}/ nomen Sihor (Ies 23.3) vel Siris (ut ab Æthiopibus et Ægyptiis vocabatur, (unde \{illeg}/ Stella Sirius) a rege primo desumptum fuisse verisimile est. {illeg} \a/ quo et {populus} denominatus (a quo et Ægyptus tota denominata fuit) ex rationi {mox} \satis/ consentaneum \videtur/. Porrò & Deos hosce in|ter| primis hom primos homines|um| quærendos esse {illeg} discimus ex omnium affinitate et {illeg} connubijs inter se. Iupiter Sororem Iunonem, Osiris Sororem Isin matrimonia in uxorem duxit. quod postea Idem sic et Iuno

Sic etiam Græcorum menses quiden \ut/ a Dijs {c}ognominati sunt {illeg} \perinde ut/ Syrorum menses {illeg} & Thamuz Canun & Canun a Cham et Canaan perinde et Ægyptiorum mensis primus Thoth a \Hoc Thoth seu/ Mercurio. [& dies quinqꝫ qui mensibus duodecim ad annum \Ægyptium/ com dum adjecti erant, Osiris, Arueris seu Orus, Typho; Isis, & Nepthe ab Osiride, Aruere seu Oro id est Apolline, Typhone, Iside & Nepthe uxore Typhonis denominata]

Ad

[Editorial Note 1]

{illeg}admodum \ab Hammone/ Iupiter {illeg} \{illeg}/ nomine Græco-Ægyptio dicitur Iupiter-Hammon Apollo dicitur Apollo Pythem a Phut Cham filio Phut Apollo dicitur \Apollo dicitur/ Apollo {illeg}. Hunc enim in Africa vixisse docet historia cæsi Draconis cum Dracones magi{illeg} vix alibi {illeg} \in terra primis hominibus cognita/ reperiantur. {illeg} Et Lucius Ampelius in libro Memoriali capite Quot {illeg} Ioves; Apollines quinqꝫ fuisse docet Di \commemorans dicit/ quintum fuisse Ammonis filium in Ly|i|bya {natum}. Sic etiam nomen Mesori –



{illeg} cum Gentes aliæ {illeg} Ægyptiorum exempla \edoctæ/ suorum etiam Heroum \alicui/ {illeg} nomina {illeg} {ad} astra transferret & sic

<1v>

Iunonem {illeg} \a nonnullis/ ad aerem referunt|tur|, sic autem coincidet cum Iuno Minerva. Minerva Nam Minerva Ægyptijs aer est teste Eusebio lib 3 Præp: Evangel. cap. 2 ubi cum dixisset Osiridem ijs esse Solem, Isidem Lunam, Iovem Spiritum cuncta pervadentem, Vulcanum I{gnem,} Oceanum humorem ac Nilum subdit ista: τὸν δὲ {illeg} Αἐρα φασὶν ἀυτοὺς προσαγορ{ένειν} Αθηναν Aera verò aiunt ab ijs Minervam vocari. Sic et Diodorus \({illeg}/: Aeri porrò {Mi}nervæ nomen attribuunt \[Ægyptij]/ Iovisqꝫ filiam hanc et virginem putari eò quod aer na{turæ} corruptioni non obnoxius sit et summum universi mundi locum occupet. {illeg} \Similiter/ Augustinus: \{illeg}/ Si ætheris partem superiorem Minervam tenere dicunt et hac occasione fingere dicenti Poetas quod de Iovis cerebro \capite/ nata sit, cur non \Ergo/ ipsa potius Deorum regina deputatur, quod sit Iove superior? Iupiter aliquando pro Sole accipitur Reliquum est igitur ut Iuno sit Te{illeg}|rra|. Ad Lunam enim non refertur nisi ubi Iupiter pro sole accipitur? Luna autem hîc per Dianam significatur. {illeg} Iupiter \verò/ sive Solem significat sive Planetam proprium, constantissime ad Cœlum refertur et C{œli} uxor ex veterum traditione Tellus esse Terra est.

Cum Ennius {illeg} Saturnum omisisset & Dij Ægyptij Deus id{em} naturalis diversis in regionibus sub diversis nominibus \sæpissimè/ cole{illeg}retur facit factum et {illeg} Latini auxerent numerum Deor ad Ennianos Deos duodecim add{illeg}erent alios octo Saturnum Saturnum, Solem, Lunam, Tellurem, Plutonem, Liberum Ianum et Genium, & sic Deos omninò viginti selectos constituerent. Verum Sol \coincidit/ cum Apolline, Luna cum Diana, Tellus & Pluto cum Cerere, Pluto cum Ianone, Liber cum Osirid. qui Sol et {sic} Ianus cum {illeg} cum Sa ut aliqui volunt cum Sole, vel potius cum Ægyptiorum bifronte Saturno. {concordiant}. Solus restat Genius quem Romana superstitio \selectis/ addidisse videtur quiqꝫ nihil aliud est quàm significaret \est/ quàm {illeg} personæ vel urbis vel regionis alicujus spiritus custod|s|iam significant. Sic {illeg} L Latit|n|i igitur Deos \Principes/ duodecim {illeg} et non plures colebant præter spurium \Deum/ Genium & Vestam \Deam/ quæ cæteris interim dum de {illeg} a reliquorum cætu excluditur, et \sola/ in Domo deorum {illeg} \manet manere fingitur/ ne numerum Duodenarium perturbet \sole ex manus refragitur/. Et quemadmodum Ægyptij & Chaldæi menses quos in \Anni/ inter Deos \hosce/ dist{ribu}erunt: sic etiam Latini sub initio videntur fecisse. Sic Ovidius dicit quod ante {tem}pora {illeg}pora Numæ Pompilij Martis erat prim

Martis erat primus Mensis, Venerisque secundus,                 nimirum Aprilis ab ἀφρὸς spuma unde Ἀφροδίτη Venus. Mensem Maias Mercurio \Maiæ filio/ sacrum fuisse Diodorus prodit. Iunius forsan a Iunoni|e|s dicatur dictus. Sic ex \Græcorum/ mensibus quibusdam {illeg} Deorū cognominatis \nomina. præferit sortitis/ et perinde {illeg} (perinde ut Ægyptiorum mensis {illeg} a {illeg} Thoth seu Mercurio & cognominat cognominat g et Dies septimanæ usqꝫ a Planetis totidem cognominat \a/ denominati sunt,) {illeg} \et/ verisimile est quod dies mensibus {illeg} {illeg} \apud/ Gentes{illeg} \varias nomina/ a Dijs duodecim sub initio nomina imposita sunt & quod \menses/ nom{ina} mensibus apud Gentes varias \sua/ a Dijs duodecim, \apud Gentes varias/ sub initio imposita sint habuere.

intelligere. Sic \Vnde/ Plotinus, Per animam suam, inquit, hic mundus \Terram intelligere \Terram intelligentem// fit Deus. Sed et Sol Deus est quia animatus, et sic etiam alia astra. Dijs autem imposuere nomina celeberrimorum hominum; ut Mercurio nomen Thoth qui a quo disciplinus quem {illeg} regis illius quem scientias \Thoth/ a quo scientias acceperant. Iovi nomen Hammon {illeg} id est \seu/ Chami qui post Noachum {illeg} De Saturno et filijs tribus Iovi, Neptuno et Plutoni nomina ex Iovi nomen Hammon seu Chami qui

Ipsis autem Dijs nomina hominum nomina sua \verò nomina sua/ ab hominibus mentum d{illeg} accepisse videntur

[Editorial Note 1] The remaining material on this page is written upside down.

© 2024 The Newton Project

Professor Rob Iliffe
Director, AHRC Newton Papers Project

Scott Mandelbrote,
Fellow & Perne librarian, Peterhouse, Cambridge

Faculty of History, George Street, Oxford, OX1 2RL - newtonproject@history.ox.ac.uk

Privacy Statement

  • University of Oxford
  • Arts and Humanities Research Council
  • JISC