Miscellaneous notes on history, chronology and theology, preceded by a draft letter to 'Io. Lacy'

Cl. D^ne

Etsi ego non is sum cujus authoritati in dijudicandis Mathematicorum {illeg} controversijs tantum deferas (siquid tamen sententia mea ad lites {sedendos} conferre) neqꝫ ausim postulanti tamen sententiam meam iniquus essem {illeg} & non describerem] in lite tamen quæ jam de qua jam agitur veritas tam liquida est ut De lite autem vestra non est quod multa dicam |humanitati tamen tuæ injurius essem exigit tamen humanitas tua ut quod ego {illeg} de {illeg} sentiam, honestior \postulatis tuis reservando uti faciam/ exhibeam tibi. Neqꝫ tamen opus est ut multa dicam siquidem De De {sic} lite autem vestra non est quod multa dicam| siquidem æque notum \constat {sic}/ est planam superficiem, esse minimam \omnium/ inter suos terminos ac lineam \rectam/ esse omnium inter suos terminos brevissimam. Vnde {illeg} Hoc vel lippis et tonsoribus \Matheseis ignaris/ constare potest, nam quemadmodum filum distensum (puta chorda Cytharæ) si a rectitudine distrahetur, plus {finem}qꝫ {tollitur} in longum dilatatur donec tandem per nimiam tensionem disrumpitur; sic plenum distensum (puta pellis Tympani) si in medio diminuitur ut in mundum montiosa superficie {illeg} a planitie \similiter/ distrahetur, dilatabitur {illeg} superficiem /in longum & latum,\ donec tandem \per nimiam tensionem/ dilaceretur. E tuis etiam ratio \etiam etiam/ ratiocinijs res \luce/ clarior est, siquidem omnes norunt superficiem |pyramidis \vel/| coni vel segmenti {illeg}|sph|æræ \aut Sphæroidis/ aut {illeg} Conoidis cujuscunqꝫ superfi majorem esse plano baseos. Et {illeg} E.g. sit ABCD mons pyramidicus | dalis cujus æquilaterus cujus vertex D, et erunt triangula ABD, DBC, DCA, A{illeg}BC æqualia adeoqꝫ superficies montis (quæ ex triangulis ABD, DBC, DCA conflatur) triplo major base AC|B|C. \{illeg}/ Sit etiam \Insuper sit/ ADB mons. sphericus cujus centrum C, basis AB vertex D utqꝫ et \ac/ perp DE. eritqꝫ \revera/ superficies montis ad \circulare/ planum baseos sed montis convexam superf ut AE1 ad AE1 ( ED1. Id quod extrahendo {at}qꝫ \&/ superficies montis \duobus circ./ æquabitur centro E radijs {horum} ED descriptis, hoc est superabit basem \alio/ circulo cujus semidiameter sit altitudo montis: Id quod {illeg} Archimedes {illeg} factum est \alijqꝫ/ demonstrarunt. Eodem modo si {illeg} mons sit {illeg} \uno vel {illeg}/

Quod autem methuum mensurandi loca montosa a me desiderus vel Conoidis alicujus \{illeg}/ segmentū cujus aut {illeg} curvis quibuscunqꝫ superficiebus earumve segmenti terminetur pluribus ejusmodi \conoidorum/ segmentis constet quorum superficies geometr{illeg}|i|s notæ sunt, dimensio ejus tota montis superficies sub mensuram cadeni sed

et hinc perdit \autem/ methodus \pro/ mensurandis montes locis montosis {illeg} \{illeg}/ \Mensurantur autem loca montosa, ut nosti,/ distinguendo | distribuendo in plur{illeg}|as| quorumlibet solidorum segmenta quorum superficies Geometris notæ sunt. Sed {illeg} hæc mentodus non nisi a Geometriæ peritissimis \idqꝫ cum labore maximo/ adhibere potest, & veritatem satis appropinquabit si mōtis superficies in plura momenta \{illeg} quamproxime/ plana resolvatur nisi {illeg} \forte/ \ubi/ prior methodus \in aliqua parte montis adversarij/ commodem obveneret {illeg} {illeg} methodus, \{illeg}/ ubi spero post {respiciam} \æquationes/ adversarij tui \præstiti non posteriorum/ siquidem /ubi\ error \omnis/, quantus est, {illeg} \etiamnum/ in defectu versitur.

<1v>

Sed hæc Vale & ama

Tui obsequientissimū

Is. Newton

These

For M^r Io. Lacy \one of his Majesties surveyors/, To be left at M^r Meemis a Coffe man neare y^e Kings Play house in London

Thucidides indeed refers \to y^e end of y^e 20^th year of y^e Pel war/ a|y^e| league made betwee in between in y^e 13^th year of Artaxerxes \Darius/ between him & y^e Lacedæmonians by w^ch /{illeg}\from whence some argue y^e y^e|c|oincidence of y^e {illeg} 20^th yeare of y^t war w^th y^e 13^th of Darius but its enough {illeg} & so assigne y^e beginning of Darius a year sooner yⁿ we have done, but its enough if y^e 13^th year of Darius began a little before y^e 20^th year of y^t war ended. If he began a year sooner he must have reigned 20 years as it might well do, at least \especially/ if we suppose Xerxest to have reigned {illeg} something less yⁿ a full yeare as is probable because Diodorus records y^t some assigned \him/ but two months

Græcia magna

Nec tibi sit mirum –

Itala nam tellus Græcia major erat. Ovid 4 fast. So Messenio a servant in Plautus calls Italy Græcia exotica \& Geographers speak a{lso to the} same purpose/. Some of its {natio}ns & peoples –

Yea Daniel himself {illeg}

<2r>

& lastly becaus it is originally of y^e same stock or kindred. For Italy (especially y^e sea coasts \together w^th/ Sicily was at first peopled by colonies of y^e Greeks especially on y^e sea coasts, whence it was \& from thence/ called Græcia magna, & y^e latines in particular are said to be descended from y^e Trojans, who \{illeg}/ originally of of from y^e Greeks

[some of its \regions &/ peoples being \were/ long known by names w^ch were of a Greek original as Iapygia, |&| Peucetia; Pelasgi, Oenotrij & Chones; {illeg} & \the Latin in/ particularly y^e Latines \in whom y^e Empire was fou{nded}/are said to be descended of y^e Trojans w^ch were originally no other yⁿ greeks Yea \and accordingly/ /Yea\ Daniel him self –

Nec tibi sit mirum græco rem nomine dici

a *Itala nam tellus Græcia major erat: Ovid. 4 fast. Græci, inquit Trogus, non partem sed universam ferè Italiam olim occupaverunt. \Et Plinius/ Græci, de eo qui Plinius \inquit/, de ea \(sc. Italia)/ judicavere, genus in gloriam suam effusissimam, quotam partem ex ea (Italia) appellando Græciā magnam. Servius ad Ænid. Italia, ait μεγάλη Ἕλλας appellata est quia a Tarento usqꝫ ad lumas omnes civiates Græci condidere: |Et| Apud Athenæus l 12 magnam Græciam definit πασαν – Idem ait Pomponius Festus; ubi \quaneoden/ Plinius l 3. & Ptolom. in Geog l 3. c 1. & Strabo l 6 Geogr. volunt australem \tantum/ Italiæ partem Italiæ \sub nomen/ Græciam magnam {illeg} comprehendunt australi tantum parti Italiæ tribuent \australioribus tantum Italiæ regionibus tribuent./

Messenio servus apud Plautum Italiam vocat Græciam exoticam

Plinius l 3. Ptolom in Geog l 3. c 1. & Strabo l 6 Geogr nomen tribuunt sed Athenæus l 12 – Festus. Et sic Ovidius 4 Fest

Nec tibi – erat.

Græci, inquit Trogus, – condidere.

Now Darius Nothus began his reign in spring an Olymp 353 \{illeg}(353)/ For \according to Diodorus Eusebius & others/ he reigned nineteen years according to Diodorus & died {at} \immediately after/ y^e end of y^e Peloponesian wars w^ch was in spring ann Ol. 94|3|.4 (372). Moreover |The same may be \also/ collected from hence y^t| Artaxerxes Longimanus died \towards y^e {illeg} beginning of winter/ in y^e seventh year of y^e Pelopponnesian war according to \(Thucyd lib 4)/ Thucidides, {illeg} \lib 4 {illeg} in y^e/ Olympic \year/ 88 4 \({illeg})/ according to (Diodorus l. 12,) & after him succeded \reigned/ Xerxes one year (Diodorus ib.) & then Sogdianus 7 months \according to y^e same/ Diodorus ) {ib}) or \but/ 6 months & 15 days (Ctesias accord)|i|ng to Ctesias: & therefore since Artaxerxes \died/ {illeg} when winter was began suppose about October or November, Darius will begin about April

Theophanes. Samuelis Clericus Chon {sic}. &. Geogr. Orientis. Ismael Abul-Theda {Theb}ioddin Ahmed AlMakri{illeg}zi. Al Iauhar Al Thamim. / Evagrius. Niceph. Cedren.

Zabdicena Ammiano, Babdicena Zosimo. Rhadicena Accursio. Rhabdicena Baronio 4 An. An Sabagena Ptolomæi. Zabdæa nomen regionis in Persia, Zosimo dicitur Zaudias. Valeria Zabdenorum inter præsidia Mesopotamiæ. lib. notit.

<2v>

Hispania Italia, quod occasui subjecta est, nominatur. Macrob. Saturnalior l 1. C 3.

Ἀντίοχος δὲ ὁ Συπακούσιος &c. Antiochus Syracusianus perantiquus scriptor in Italiæcolonijs, vetustissimos ejus incolas percensens, & quæ loca singulis occupata sicut ait Oenotros primos omnium quorum exstet memoria, terram eam habitasse. Verba ejus sunt hæc: Antiochus Xenophanis filius e vetustissimis monumentis hæc quæ fide dignissima et certissima erant de Italia conscripsit: Terram hanc {illeg} quæ nunc Italia dicitur olim tenuerunt Oenotri. Deinde commemorastis eorum moribus ac forma reip. & quod regnum tandem Italo delatum sit a quo mutato nomine dicti sunt Itali; Morgetemqꝫ huic successisse a quo Morgetes sint vocati: & quod Siculus a Morgete Hospitio exceptus proprium sibi principatum quærens, gentem diremerit: hæc verba subjicit Sic facti sunt Siculi & Morgetes & Itali quam essent Oenotri. Dionysius Halicarnas. lib 1. c

Sicani {in} duce {illeg}Siculo venerunt ad Italiam et eam tenuerunt expulsis Aboriginibus; mox ipsi pulsi ab illis quos ante pepulerant, insulam vicinam Italiæ (sc. Siciliam) occuparunt Servius ad Ænid. l. 8.

Italum Antiochus Sy\r/acusanus ait virum bonum ac sapientem fuisse & propinquarum regionum hominibus partim oratione persuasis partim {cunctis} totam eam terram sub imperium suum redegisse, quanta patet Lametinum inter & {Scyleticum} sinus: eamqꝫ primam Italiam vocatam Itali temporibus. Eum ista ditionem potitum, cum jam multos haberet subditos, adpetisse finitimos, civitatesqꝫ multas in unum coegisse imperium fuisse autem Oenotrum genere. Dionys. Halic. l 1. paulo pos infra.

Φησὶ δέ Ἀντ{illeg}\ί/οχάς &c Antiochus in opere quod de Italia conscripsit hanc regionem ait Italiam appellatam fuisse ac de ea se scrip|b|ere; prius autem dictam Oenotriam Strabo lib. 6.

Ταδὲ περὶ τὴν Ιταλίαν &c. Quæ vero in Italia celebrantur multo his antiquiora sunt. Aiunt enim ex ijs qui illic habitant viri docti et eloquentes & rerum antiquarum scriptores Italum quendam Oenotriæ regem fuisse, a quo, nomine mutato, Italos pro Oenotris esse appellatos & hanc Europæ oram quæ Lametico Scylleticoqꝫ sinubus continetur Italiæ nomen esse consecutam. Aristot. Polit l 7. C 10.

<3r>

Ὁι δὲ λογιαίτατοι των Πωμαίων συνγραφέων &c At scriptorum Romanorū doctissimi in quibus est Porcius Cato qui curatissimè scripsit de originibus Italicarum urbium, Caiusqꝫ Sempronius, & complures alij: Græcos eos esse asseverant \(sc. Aborigenes{)}/, profectos ex Achaia multis ante bellum Trojanum ætatibus. – Et si eorum sana est narratio, non possunt alterius fuisse generis coloni quam Arcadici, namqꝫ hi primù, trajecto sinu Ionio, domiciliū in Italia statuerunt; deducto ab Oenotro, Lycaônis filio 17 ætatibus prius quam ad Trojam bellatum est. Dionysius Halic. lib 1. Hoc est annis 458 nam ætatem facit annorum 27.

Ὄινωτριος δὲ ὁ των πάιδων νεώτατος Αυκάονιο των ἂρσίνων, &c. Oenotrius filius Lycaonis natu minimus, pecunia & viris a fratre Nyctimo acceptis crasse in Italiam transmisit, a quo fuit ea in qua consedit terra de regis nomine Oenotria nuncupata. Atqꝫ hæc omnium prima e Græcia colonia deducta fuit. Pauasanias initio Arcadicorum.

Dionysius having delivered how colonies were brought into Grece by Oenotrus & Peucetius two of Lycaons sons & how they expelled y^e Ausones & Siculi proceeds thus Τὰ μὲν οὐν &c Atqꝫ hæc sunt ab antiquis poetis & priscorum sermonum scriptoribus de sede ac genere Oenotrorum prodita, quos ego secutus, si, ut Cato, ac Sempronius multiqꝫ alijs prodiderunt Aboriginum gens revera fuit græcanica, credo eam Oenotrorum istorum fuisse progeniem. Namqꝫ Pelasgos atqꝫ Cretenses et quotquot alij in Italiam deducti sunt posterioribus eo venisse temoribus, reperio. Antiquiorem autem hac migrationem e Græcia in partes occiduas Europæ invenire nequeo. Cæterùm Oenotros præter alios Italiæ agros quos illi vel desertos vel male cultos occuparunt, reor etiam Vaubris partem aliquam ademisse, dictos vero Aborige|i|nes a montanis sedibus [αφ᾽ Ὁρης] γενος] quippe Arcadicum est desidari habitiatione in montibus, qua ratione etiam Atheniensiū quidam Hyperacrij vocati sunt & Paralij. lib 1 Dionys. Halicarnas.

Vrbem Romam condidêre atqꝫ habuere initio Trojani qui Ænea duce profugi sedibus incertis vagabantur: cumqꝫ his Aborigines. Salust. in lib. de bello Catilinario.

Τὰ μὲν δε συνελθοντα έθνη &c Atqꝫ hæ sunt gentes, e quibus in unum convenientibus Romanum genus concrevit. Primum Aborige|i|nes qui ex his locis ejecerunt Siculos; ipsi Græci generis oriundi ex Peloppon\n/eso, cum Oenotro ex ea quæ nunc Arcadia dicitur, profecti, ut mea fert opinio. Deude Pelasgi qui migrarunt ex Hæmonia quæ nunc dicitur Thessalia. Tertij qui ex oppid{o} Palantio in Ita [urbe Arcadica] In Italiam cum Evandro venere. Post hos e Peloponnesijs Herculi militantibus Epei atqꝫ Phenente, quibus et Trojani generis nonnihil admixtum erat postremi qui cum Ænea elapsi erant ex Ilio <3v> Dardanoqꝫ & alijs Trojanis opidis. Dionysius lib 1.

That y^e Latines had at first y^e same letters w^th y^e Greeks, & y^t their languages also was proceeded from y^e Greek corrupted w^th barbarisms see Cluverius's Italiæ Antiquitates lib 3. c 1.

Ὁι Τυ᾽ρρ῾ηνὸι &c Tyrrheni ergo a Romanis T|E|trusci et Tusci nominantur. Græci sic appellant a Tyrrheno Atys filio qui eo coloniam ex Lydia duxerit &c Strab. Geogr. l 5. p 151

Αχαιους γὰρ &c. Memoriæ enim proditum est Achæos Phthiotas cum Pelope in Pelopp|o|nnesum profectos, Laonicam inhabitasse hosqꝫ virtute ita excelluisse, ut Peloponnesus {qu}æ ab antiquo jam tempore Argos appelabatur ab ijs Argos Achaicum denominaretur, neqꝫ Peloponnesus modo sed et peculiariter Laconica id nominis gereret. Strab l 8 p 252.

Mycenæ transierunt in potestatem Petopidarum ex Pysatide profectorum \Strab/ p 200

Μάλιστα μὲν ουν &c Maxime quidem tempore belli Trojani et postea incursiones istæ atqꝫ migrationes sunt factæ cum simul & barbari et Græci ad occupandum alienam tellurem se darent sed tamen etiam ante Trojanum bellum talia acciderunt. Nam et Pelasgorum fuit gens & Cauconum et Lelagum quas dictum est antiquitus varias Europæ partes pervagari solitas et Homerus auxilium Trojanis fuisse hos dicit non trans aquam profectos. [ουκ εκτης περαιαις.] Strab. l. 12. p 395|4|

Homerus eos qui Cilicum \in {Troade}/ finitimi sunt Pelasgos vocat &c Strab l 5. p 153

Pelasgos fama fert eorum qui in Græcia dominati sunt fuisse antiquissimos Strab /l 7 p 227|6|.\

Pelasgiotas nuncupatos antea Danaos vocari jussit per Græciam, Danaus. Euripides. Strabo p 258. l 8.

De Peloponneso Hecatæus Milesius tradit eam ante Græcos fuisse habitatam a barbaris &c l 7 p 222. Strab.

Iones primo Aticam habitavere, dein ex Attica profecti littus obtinuêre &c Strab l 8 p 229 & 230

Caucones Arcadmicam fuisse Gentem perhibent ut et Pelasgos & similiter vagam Homerus eos auxilis venisse Trojanis scribit, unde autem non dicit, sed verisimile est ex Paphlagonia Nam ibi nominantur Cauconiatæ | Καυκονιάτης quidam Mariandinorum finitimi, qui et ipsi sunt Paphlagones. Strab l 8 Quidam totam quæ nunc Elea dicitur a Messenia Dymnam usqꝫ Cauconiam appellatam fuisse affirmat &c. Strab lib {illeg} 8 p. 238.

Caucones quos norant accolere oram deinceps a Mariandynis maritimam {illeg} ad Parthenium fluvium urbemqꝫ habere Teium, alij Scythas faciunt, alij Macedoni{anos} quondam, nonnulli etiam Pelasgorum. l 12. p {20}

<4r>

Apud Homerum Lacedæmonijs epitheton alij Ο κητώεσσαν {illeg} Λακεδαίμονα κητωεσσαν, alij καιε ταεσσαν Iliad. β 581.

{illeg}

Homeri ætate omnia ista Lelegum fuerunt quos Cares nonnulli appellant. Homerus distinxit. [Ad mare sunt Cares & Curvo Pæones arcu & Lelages & Caucones Iliad η 429 Πρὸ, μεν ἁλὸι &c]. Diversi ergo a Caribus Lelages habitabant inter Æneæ ditionem & {illeg} eos quos poeta vocat Cilices: Ab {AC} ille autem vastati in Cariam transierunt & occupaverunt loca circa Halicarnassum. In tota autem Caria et Meleti ostenduntur Lelagum sepulchra castella pagorumqꝫ vestigia. Proximum post Leleg{illeg}i lit{illeg}us Cilices Homerici tenebant, quod nunc habent Adramytteni Atarnæi, Pitanæi usqꝫ ad Caici hostia; Vrbes eorum Thebe & Lyrnessus; {illeg}|{tum}|bæ in campo quæ nunc dicitur Thebes. De eo Lydes & Myses certarunt. Strab l 13. p 4{illeg}|2|0, 421. Cilice, & Mysi viri contermini fuere p 423

In Elaitide terrens pene amnem æquans monstratur nomine Ceteium is in alium haud dissimilem, hic in alium talem databitur, deniqꝫ Caicum augent suo influxu. Caicus non ex Ida fluit, sè forte e Timno Strab l. l 13 p 425

Si quæratur de sententia Homeri quis sit verus limes ad quem Cilices desierit et Pelasgi & qui inter eo{illeg}|s| sunt Cetei Eurypylo subdite|j|. – Cilices et Cetei per Caicum forte definiuntur & consentaneum est Pelasgos deinceps poni, juxta Homerū. Ἱπσπόθοος & Hippotnosse gentes ducebat in armas Pelasgas.

{illeg} Has quæ Laryssæ subigebant fertius arva &c Ib β v 640. Hæc verba memorabilem Pelasgorum multitudinem indicant non enim gentem sed gentes dicit & Larissæ illis sedes ascribit, ei scilicet quæ Cumæ propinqua est. l 13 – Fuisse autem Pelasgos magnam gentem ex alijs etiam historijs aiunt constare etenim Melecrates Elaita in libro de origine urbium, oram maritimam universam quæ nunc Ionica dicitur sumpto a Myale initio itemqꝫ vicinas insulas sedem fuisse Pelasgorum ut Lesbos & Chios. Ibid l 13 p 427.

Circa loca vicina Caico fuit regnum Eurypyti ut forte aliqua Cilicum pars ei paruerit. l 13 p 425.

<4v>

Hermanni contracti chron. AD. 609. Anno Phocatis 6^to Phocas Pantheon Ecclesiæ dedit rogante Papa Bonifacio. anno Bonifacij scdo | ejus anno scdo.

Mariani Scoti chron. A.D. 610. Ann Phoc 7 Bonif. Pap. obtinuit a Phocate Pantheon

Sigebert. Chron. A D 609. An Phoc 5^to Bonifacius incipit & Pantheon Romæ a Phoca impetrat.

^{[Editorial Note 1]}

Also in Ier 30. 3, 6, 7, 8 (where it \is/ compared to y^e pains of a woman in travel & called y^e time of Iacobs trouble), it is joyned both w^th y^e \final/ retun {sic} of y^e great \Iews/ captivity & y^t great \great/ day of y^e Lord w^ch is so great y^t none is like it.

Cornu aliud parvum ascendebat inter ea ביניהן. Dan 7.8. Est בינ inter aspectus ejus magnus præ socijs suis מן-סכרחה Dan 7.20

Et sermones ex parte vel ex latere | vel ad latus altissimi loquetur. לצד (Dan. 7.25) |estqꝫ| צד {pars} \latus/

Et tria de cornubus prioribus evulsa sunt Dan 7.8.

Italy was said to be first inhabited by y^e Siculi, & {illeg} was then by y^e Aborigines who

The first that are remembered to have been in Italy are y^e Oenotrij Ausoni & Siculi.

Græcia fere tota antiquitus Barbarorum fuit sedes, quod ex his rationari licet Πελόπος μὲν ἐκ της Φρυγιας &c \quæ memoriæ prodita sunt. Nam et Pelops e Phrygia &c/ Pelops & Phrygia secum adduxit populum in denominatam ab eo Peloponnesum. (Strab. Geogr. \lib. 7./ p. 222) & Danaus ex Ægypto & Dryopes, Caucones, Pelasgi, Leleges, alijqꝫ eorum similes intra istmum situm obtinuerunt quinimò et ea quæ sunt extra Istmum &c. Cadmeiam Phœnices Cadmi Comitus Bœotiam Aones Tembices & Hyames.

Quæ nunc Ionia dicitur universa fuit a Lelegibus & Caribus habitata quam istis pulsis Iones occupaverunt.

Ὁι δὲ Παιμαιοι τόν τ᾽{illeg} Ἀινείαν ἀρχηγέτην ἡγουνται. ἔπειτά τε Ἰούλιος ἀπὸ Ἰουλου τινὸς των προγόναιν, &c. Romani Æneam gentis suæ Principem ponunt. Dein Iulius a Iulo quodam morum majorum: hic ab Iulo quodam nomen habuit qui unus Æeæ propugnatorum fuit. l. 12|3| p 409

Strabo out of H{illeg}|e|cateus affirmeth y^t y^e Iones came out of Asia into Grece S^r W Raughleigh p 143.

Iones et Æoles Asiatici fuere de genere Pelasgorum Herod{illeg} pag 87. Sicilia pars Græciæ. Herodot.